Accra
Door: Marie
Blijf op de hoogte en volg Marie
17 Februari 2014 | Ghana, Accra
Gisteren gingen ik en Charlot naar Accra om boodschappen te doen. En natuurlijk te winkelen, pizza en friet te eten, en alles te doen wat een meisje intens gelukkig maakt in een luxe winkelcentrum. De heenreis was goed, redelijk normale chauffeur, niet al te druk, dus dat was een goed begin! Maar we zeiden nog tegen elkaar: let op, terugreis is slecht. Want het is nog nooit voorgekomen dat én de heenreis, én de terugreis goed is. Naja eenmaal aangekomen hebben we een gezellig dagje gehad. Rond 3 uur besloten we om terug te gaan. Eerst even snelweg oversteken, want ja, die moet je oversteken wil je bij het winkelcentrum komen. Stonden we daar aan de kant, normaal gesproken stoppen 10 Ghanese mannen tegelijk met hun vervoer, maar nee hoor, die dag niet. Zwaaiend stonden we aan de kant, ook weer meegemaakt, en lol dat we hadden joh haha! Uiteindelijk, werden we meegenomen, helemaal blij, om vervolgens 10 minuten later weer gedropt te worden bij een overstapplaats. Oke, volgende trotro. Best fijn busje, en we zaten goed. Weer blij. Weer naar een halfuur eruit gegooid worden. Hup ander busje in (lichtelijk geirriteerd, wat een paar Ghanese mannen erg mooi vonden om te zien) gingen we weer op weg. Deze vent reed alsof z'n leven eraf hing, met 100 km over bulten, gaten in de weg. Een achtbaan was er niks bij. Vervolgens stopt ie elke 30 seconde om er iemand in te laten. M'n irritatie was veranderd in een lachbui, want als je erover nadenkt is het eigenlijk hilarisch. Vervolgens stapt er een vrouw van ongeveer 50 jaar (?) in, met haar jurk op haar heupen, dus ontbloot bij ons in de trotro. Ja het kan allemaal hier. Ik wist niet wat ik zag, vooral omdat iedereen het heel normaal vindt. End of the story : We zijn goed aangekomen! Daarna gezellig uit eten geweest met nog een groep, om dit dagje goed af te sluiten. Afrika is beautiful haha
-
17 Februari 2014 - 17:12
Monique:
Hoi Marie,
Leuk om jouw verslag te lezen! Volgens mij heb je het helemaal naar je zin. Elke dag een nieuw avontuur! Geniet ze!
Groetjes,
Monique -
17 Februari 2014 - 21:26
Kees:
Nou nou,waar meisjes toch allemaal intens gelukkig van worden :-) :-) :-)
Zo te horen is het taxi/busvervoer daar "wat"minder dan hier,maar och,dat heeft ook zo zijn charmes natuurlijk!
Maar ik kan nu wel begrijpen,waarom jullie zelf geen auto mogen rijden daar hoor :-)
De eerste 4 weken zitten er alweer bijna op,de tijd vliegt echt zeg,zeker voor jullie daar!
Veel plezier op je schooltje deze week,doe de kinderen daar maar de groetjes van mij :-)
Liefs
Papa
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX -
17 Februari 2014 - 22:03
Wilma:
Weer een leuk verslag
Het begint al een beetje en boekje te worden
Wat een aparte mentaliteit hebben ze daar hé
Je vergeet dit avontuur heel je leven nooit meer
De hele mooie dingen maar ook de
minder Mooie en fijne dingen
Maar één ding weet ik zeker
Als je terug komt kijk je hier in het begin heel anders
Tegen alles aan
Pas goed op jezelf
X x x x veel liefs uit Meteren
Van Rob en Wilma -
17 Februari 2014 - 22:25
JOSÉ Versteegen:
Haha, dat verhaal over busjes en taxi's komt mij zo bekend voor.
Freek heeft in Suriname in militaire dienst ook reisverslagen geschreven en daar kostte elke busje een ander bedrag. Zelfs als je dezelfde route nam.
En daar reden meestal Creoolse mensen met elkaar mee en Hindoestanen en Chinezen ook met eigen volk. In Suriname leven veel culturen door elkaar heen, is dat in Ghana ook zo? Misschien in de steden. ??
Ook waren in die tijd de wegen nog niet best, nu is dat veel beter.
Hebben ze daar asfaltwegen of hard zand?
Heb je al een beetje les moeten geven?
De kinderen daar zullen vast geen hekel hebben om naar school te gaan.
Net wat je pa zegt; de tijd vliegt.
Ik vind het heel leuk om te lezen wat jij allemaal meemaakt.
Groetjes
Tante José en Ome Freek en poes Maus -
23 Februari 2014 - 14:10
Nelleke Leijs:
Hee Marie,
Wat kun jij boeiend schrijven joh en wat een belevenissen. Ik vind het knap hoe jij het doet daar op school, lesgeven aan 50 kinderen. Dat is nog eens wat anders dan aan een groepje of 4, 5.
Ik lees uit je verslag dat je het erg naar je zin hebt in Afrika.
Als ik nog iets mee moet nemen voor jou of jullie, laat maar weten he!
groetjes, Nelleke van Vitalis
-
28 Februari 2014 - 19:34
Yassine:
Wat leuk om het te lezen, allemaal. Ook erg leuk om te lezen hoe je dingen beschrijft wat je ervaring ervan is. Ik krijg steeds een mooier beeld over Ghana door jou. -
04 Maart 2014 - 10:57
Lucy Verbart:
Hoi Marie.
Ook van mij even een berichtje, hoor. Want al zitten wij ver van jou vandaan, we denken allemaal aan jou. Dan denk ik: gaat het wel goed met haar? Voelt ze zich niet eenzaam zonder haar thuisfront, en kan ze er wel wennen? Maar het gaat allemaal wel en je bent eraan gewend geraakt. De kinderen daar vinden jou vast een geweldige juf. De foto van jou met dat kindje vond ik erg sprekend.
Het is best een lange tijd, drie maanden. Maar op een mensenleven is het maar kort. Je kunt er een goed beeld van krijgen hoe het leven daar eigenlijk is, Marie. De luxe zoals wij hier in Nederland kennen, die vinden wij zelf erg vanzelfsprekend. Maar daar waar jij bent, is die luxe er niet, op veel plaatsen. Ook al is de zee nog zo mooi, en ook al is het daar warm en bij ons koud, het gaat erom dat er mensen zijn die van je houden. waar je ook bent. Jij kunt die kinderen een stukje hulp en liefde geven. En je leert er zelf ook van. Maar ik voor mij, zal toch wel blij zijn als jij heelhuids weer fijn in Nederland bent. Bij papa, Patrick, Wilma en Rob, en ik zie je zelf ook vast nog wel een keer. xxx van Lucy.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
